De Wet betreffende de rechten van de patiënt (WPR) bepaalt dat een patiënt inzage en een kopie van zijn patiëntendossier kan opvragen. Persoonlijke notities worden expliciet uitgesloten van inzage. Het gaat hier om de “aantekeningen die door de beroepsbeoefenaar afzonderlijk werden opgeborgen, die voor anderen, zelfs voor medebetrokkenen van de zorgverleningsequipe, nooit toegankelijk zijn en die nodig zijn voor het persoonlijk gebruik van de zorgverlener.”
Een patiënte was de mening toegedaan dat deze bepaling van de WPR in strijd was met de Algemene Verordening Gegevensbescherming (‘AVG’, ook wel bekend als ‘GDPR’). De patiënte in kwestie werd enkel toegang verleend tot haar ziekenhuisdossier, zonder dat zij toegang kreeg tot de persoonlijke notities van de arts.
Quid? De Gegevensbeschermingsautoriteit (‘GBA’) meent dat de persoonlijke notities van een arts als persoonsgegevens beschouwd moeten worden die kunnen ingezien worden door een patiënt. Maar, zo vervolgt de GBA, het recht op inzage kan weliswaar beperkt worden door een nationale wetgeving. Immers, niet alleen de patiënt, maar ook de arts moet worden beschermd. De arts moet de vrijheid hebben om zijn diagnose en bevindingen in het medisch verslag te noteren en om eigen denkpisten, intuïties of werkhypotheses in de context van de behandeling op te nemen als persoonlijke notities.
Let wel: de patiënt kan volgens de WPR een vertrouwenspersoon-beroepsbeoefenaar aanwijzen om het patiëntendossier in te kijken en die heeft wel inzage in de bewuste persoonlijke notities. Via een omweg zal de patiënt toch toegang kunnen krijgen tot de persoonlijke notities. Let dus op met hetgeen u in uw persoonlijke notities noteert en houd deze apart in uw elektronisch dossier zodat ze niet zichtbaar zijn voor andere zorgverleners. Een gewaarschuwd arts is er twee waard…